Ο δημοφιλής καλλιτέχνης και παρουσιαστής του τηλεπαιχνιδιού «HOT seat»...
Μιλώντας στο TV Έθνος και στην Αντιγόνη Κάραλη είπε
χαρακτηριστικά: «Θα κάνω μία βραδινή μουσικοσατιρική εκπομπή στον
«ΣΚΑΪ». Επειδή βλέπω πως γίνεται η σάτιρα όλα αυτά τα χρόνια στην
τηλεόραση θέλω να μιλήσω με το δικό μου ύφος, αλλά και για να δώσω βήμα
σε εναλλακτικές μουσικές. Υπάρχουν εξαιρετικοί μουσικοί που δεν
προβάλλονται, γιατί όλοι θέλουν τους γνωστούς. Μα πως θα γίνεις γνωστός,
αν δεν σου δοθεί μια ευκαιρία; Ελπίζω να πάνε όλα καλά. Θα ήθελα να
είναι μια αντιτηλεοπτικά στημένη εκπομπή, χωρίς να κυριαρχεί η
ψευδαίσθηση της τηλεόρασης. Μόλις τελειώσω τα γυρίσματα του «Hot seat θα
βάλω μπρος το νέο μου εγχείρημα»
Συμμετέχετε ανιδιοτελώς κι αφιλοκερδώς σε πολλές εκδηλώσεις φιλανθρωπικού χαλακτήρα. Τι σας κινητοποιεί ώστε να είστε τόσο ενεργός σε μια τέτοια στάση ζωής;
Αυτή είναι μια απάντηση στη ζωή μου. Μεγάλωσα σε συγκεκριμένο περιβάλλον – οι γονείς μου ήταν κωφάλαλοι – κι ένιωσα τι σημαίνει κοινωνικός αποκλεισμός και ρατσισμός. Πώς ένα ανύπαρκτο κράτος δεν μπαίνει στη διαδικασία της ισότητας. Επειδή τα βίωσα όλα αυτά μετέχω σε αυτήν την διαδικασία.
Αυτή είναι μια απάντηση στη ζωή μου. Μεγάλωσα σε συγκεκριμένο περιβάλλον – οι γονείς μου ήταν κωφάλαλοι – κι ένιωσα τι σημαίνει κοινωνικός αποκλεισμός και ρατσισμός. Πώς ένα ανύπαρκτο κράτος δεν μπαίνει στη διαδικασία της ισότητας. Επειδή τα βίωσα όλα αυτά μετέχω σε αυτήν την διαδικασία.
Είστε σταθερός στις σχέσεις και τις φιλίες σας; Με τον Σάκη Μπουλά π.χ υπήρξατε συνεργάτες και φίλοι μια ζωή. Σας λείπει;
Πολύ. Σοφό παιδί. Εξαιρετικό. Ήμασταν περισσότερο από αδέλφια. Αν και ανακουφίστηκα όταν πέθανε, γιατί δεν άντεχα να τον βλέπω να βιώνει την παρακμή του, τώρα μου λείπει. Γι’ αυτό δεν πήγα να εργαστώ τον χειμώνα που μας πέρασε στην «Ακτή Πειραιώς». Συνυπήρχαμε εκεί εφτά χρόνια, είχαμε διαμορφώσει την ταυτότητα του χώρου. Δεν μπορούσα να πάω χωρίς τον Σάκη. Χρειάζομαι τον χρόνο μου.
Πολύ. Σοφό παιδί. Εξαιρετικό. Ήμασταν περισσότερο από αδέλφια. Αν και ανακουφίστηκα όταν πέθανε, γιατί δεν άντεχα να τον βλέπω να βιώνει την παρακμή του, τώρα μου λείπει. Γι’ αυτό δεν πήγα να εργαστώ τον χειμώνα που μας πέρασε στην «Ακτή Πειραιώς». Συνυπήρχαμε εκεί εφτά χρόνια, είχαμε διαμορφώσει την ταυτότητα του χώρου. Δεν μπορούσα να πάω χωρίς τον Σάκη. Χρειάζομαι τον χρόνο μου.
